Ik ben op 29 maart vertrokken uit Lahore, samen met 2 Franse fietsbroers, Jérôme en Guillaume. Het werd een keer tijd.
Tot die tijd diverse culturele/toeristische dingen gedaan en bekeken in Lahore, waar ik jullie niet mee zal vermoeien.
Op een zondag, 15 maart, werd vóór Lahore High Court, vlakbij het hotel, een demonstratie gehouden. De Mall was -nagenoeg- hermetisch afgesloten. De oppositieleider, Nawaz Sharif, had van de regering huisarrest gekregen maar besloten zich daar niets van aan te trekken en met een stoet auto's en de nodige aanhangers naar de Mall te komen. Daar heb ik niets van gezien, het leek mij niet erg verstandig in 'het hart' van zo'n demonstratie terecht te komen. Later traangas en af en toe zwarte rook, maar geen echte ongeregeldheden of rellen, gezien/ gehoord hoewel de kranten de volgende dag die wel meldden. Begin van de avond geweerschoten gehoord. De volgende dag werd bekend gemaakt dat de zogenoemde Long March naar Islamabad was afgelast. Volgens mij goed nieuws voor Pakistan dat anders waarschijnlijk zeer roerige tijden tegemoet zou zijn gegaan.
En ook goed nieuws voor mij, ik kan in Pakistan blijven en hoef niet spoorslags naar India af te reizen. Ik had namelijk ondertussen het plan opgevat, ik ben er nou toch, om naar Noord Pakistan te gaan. Daar staan een paar van de hoogste bergen ter wereld en die wil ik wel eens met eigen ogen zien!
Dat leek J&G ook wel wat, vandaar het plan samen verder te gaan, in eerste instantie in ieder geval tot Islamabad, ik bedoel, voor hetzelfde geld blijkt er geen moer aan te zijn, zo met z'n drieën, maar het is erg gezellig met deze twee gasten.
We zijn in 4 dagen naar Islamabad gefietst, dat had redelijk makkelijk in 3 dagen gekund, maar lichamelijke ongemakken en materiaalpech zorgden voor wat vertraging. Een paar keer enorm veel moeite gehad om een passend hotel te vinden en zelfs een keer bij een Pakistaan thuis geslapen. Een erg leuke ervaring.
Opvallend is dat langs de kant van de weg veel marihuanaplanten groeien, het is echt ongelooflijk. Er wordt hier ook heel veel hasj gerookt.
Op 1 april Rawalpindi/ Islamabad bereikt. Rawalpindi is net als andere Pakistaanse steden een chaos. Islamabad daarentegen is een jaar of 50 geleden ontworpen en gebouwd volgens een heel strak (grid)plan, met heel brede avenue's en boulevards, je waant je gewoon even niet in Pakistan. Elk vierkant wordt een Markaz/Market genoemd en daarbinnen is het gelukkig gewoon Pakistaans rommelig.
We hebben de tent opgezet op de Camping Site for Foreign Tourists, want dat zijn we ten slotte. Dat kost 50 Rs per dag, een kleine halve euro. Ik ken campings die het dubbele vragen voor alleen al de douche! Maar, eerlijk is eerlijk, het sanitair hier mag eigenlijk deze naam niet hebben.
Het weer was de laatste dagen wisselvallig en af en toe regende het pijpenstelen. Gelukkig hield de tent zich kranig, raar woord voor een waterdichte tent....
In Islamabad is verder niet heel veel te zien of te beleven, wel staat er een echt enorme moskee, de Faisal Moskee. Een kadootje van koning Faisal van, ik meen Saudie Arabië.
Er is hier heel veel politie op de been. De straten bij de Supreme Court, het Parliament en dergelijke zijn helemaal vol met uniformen. Veel van de ambassades en consulaten zitten in een aparte wijk, de Diplomatic Enclave. Daar kom je niet al te gemakkelijk in, en er staan, al voordat je binnen bent èn daarna, heel veel machinegeweren op je gericht....
Een aantal dagen tegen de avond een enorme dreun. De dag erop begrepen we van de beheerder van de camping dat iemand zichzelf had opgeblazen in een supermarkt hier vlakbij, bij het postkantoor. Daar was ik de dag daarvoor nog even. Raar idee. Iets van 10 mensen dood. Erg nuttig. Dit is nou echt terreur, volgens mij dient dit geen enkel doel anders dan paniek zaaien.
In de kranten staan meer van dat soort berichten uit andere plaatsen in Pakistan.
Ik probeer hier mijn visum te verlengen, dat is nog geldig tot 20 april, maar de eerstvolgende gelegenheid zou pas in Gilgit, Noord Pakistan, zijn, dat halen we waarschijnlijk niet voor de 20ste.
Voor de rest komen hier vrij veel mensen tegen die we kennen uit Lahore, erg leuk!
Visum verlengen gaat hier wel lukken, maar ik moet er een week op wachten. Ik kan mijn paspoort de 16de april weer ophalen. Het is niet anders. waarschijnlijk vertrekken J&G zonder mij alsvast naar Kaghan Valley, iets ten oosten van de Karakoram Highway en tref ik hen daar later.
Op dit moment zijn er in het gezelschap waarin ik verkeer vrij veel mensen ziek, zwak of misselijk, grieperig, hebben diarree, constipatie, het kan hier allemaal!
Ik ben slechts verkouden....
