Ik ben ın Selime, dat lıgt ten zuıd-oosten van Aksaray. Morgen ga ık wandelen, ıs weer eens wat anders..., door de Ihlara-valleı. Het ıs een wandelıng van ongeveer 14 km. De valleı moet erg mooı zıjn en de wandelıng er doorheen voert langs allerleı uıt de rotsen gehouwen kerken. Dıt gebıed ıs het begın van Cappadocıe.
Het zal voorlopıg nog even duren voordat ık weer foto's plaats, dat ıs zonder computertje wel wat ıngewıkkelder.
zaterdag 27 september 2008
zaterdag 20 september 2008
Alanya
Het vorige verslagje eindigde bij mijn aankomst in Bergama op 5 september.
Onderweg naar Bergama begon de Rohloff-naaf te lekken. In Bergama, na een welverdiende douche, contact opgenomen met Vittorio. In overleg met hen een paar dingen uitproberen.
Zaterdag 6 september 2008, Bergama
Wasje gedraaid, gelezen, mail zitten beantwoorden, mailtjes maken. Er is hier wifi en dat werkt goed. Verder rustig aan gedaan, want het lijf was moe.
Stilstaand heeft de naaf niet meer gelekt.
Zondag 7 september 2008, Bergama
Rond half negen er uit. Ontbeten en daarna richting Tourist Information. Was nog dicht. Museum was wel open en daar ben ik naar toe geweest. Was mooi. Veel beelden enzo uit opgravingen van de Akropolis en het Asklepion. Daarna naar het Asklepion geweest. Dat was erg mooi met het amphitheater enzo, prachtig.
De naaf lekt niet. Alle olie uit de naaf getrokken en er bleek nog iets van 15 ml in te zitten. Er zijn er dus ongeveer 10 verdwenen. Ik heb de olie aangevuld tot 25 en in de aankomende dagen scherp in de gaten houden of hij lekt.
Maandag 8 september 2008, Bergama
Na het ontbijt op de fiets gestapt en naar de Akropolis gereden, was wel wàt steil, maar met max. 14% en zonder bagage was dat goed te doen. Een dame bij het ontbijt deed nog de suggestie een Müze Kart aan te schaffen voor 20YTL. Dat heb ik geprobeerd, maar deze kortingskaart voor musea is alleen voor mensen met een Turks paspoort…
De Akropolis is schitterend mooi! Het ligt een paar honderd meter boven Bergama, dus je hebt er ook een prachtig uitzicht over de stad en de omgeving.
Ik vond de plek waar het immense altaar van Zeus heeft gestaan indrukwekkend. De delen ervan die nog intact waren zijn niet in Bergama maar in het Pergamummuseum in Berlijn te bezichtigen.
Je ziet er ook nog de zwarte ruïnes van de beroemde bibliotheek van Pergamum waar men het perkament uitgevonden heeft, omdat Egypte de invoer van papyri naar Pergamum had stilgelegd.
Ik kwam daar een Zwitsers paar tegen dat op de motor een wereldreis wil gaan doen van 5 of 6 jaar, Mark en Anita, www.bcprod.ch
Daarna nog even naar de politie geweest met de vraag over afloopdatum visum. Met handen en voeten kwamen we er uit en ook deze man kwam tot 22 -11-2008. Mooi!
Dinsdag 9 september 2008, Bergama
Mijn laatste dag hier. Na het ontbijt naar de Red Hall gegaan (Red Basilica). Een indrukwekkend gebouw. Men is druk met de restauratie ervan. Heel vroeger was dit gebouw gewijd aan de Egyptische god Serapis, maar in de tweede eeuw werd het omgebouwd tot een kerk. Hij werd de Rode Basiliek genoemd en gewijd aan de apostel Johannes. Nu is in één van de twee torens een moskee gevestigd.
Morgen richting Izmir, maar zien of dat in één keer gaat.
Woensdag 10 september 2008, Izmir
Ik ben toch in een keer naar Izmir, het oude Smyrna, gereden, een redelijk vlakke route, in eerst instantie vrij rustig, later drukker. 113 km gereden…
De naaf heeft geen olie meer gelekt, gelukkig!
Ik verblijf in Izmir in Otel Hikmet, men vroeg 30 per nacht; voor 2 nachten 50, zonder ontbijt, helaas.
Izmir is een enorme stad, met 2,5 miljoen inwoners.
Ben nog even naar de boulevard Atatürk geweest; daar heb je een leuk uitzicht over de haven. Voor de rest komt Izmir op mij over als een heel drukke stad, het heeft volgens de reisgidsen ook niet echt een (oud) centrum. Het hotel heet in oud Izmir te staan en is weinig bijzonder… (zowel het hotel als het oude centrum van Izmir ;-))
Turkije voetbalde tegen België, 1-1. Het was een oorverdovend lawaai op straat toen Turkije scoorde en een hoop geschreeuw toen een doelpunt werd afgekeurd wegens buitenspel.
Donderdag 11 september 2008, Izmir
Ik blij dat ik hier morgen weer weg ga. Izmir is een grote en vooral heel lawaaierige stad. De kamer waar ik sliep (daarover zometeen meer) lag aan de voorkant van het hotel en het ging in de straat tot half vier door met ouwenelen, schreeuwen, en niet te vergeten toeteren.
Een optie was natuurlijk om het raam dicht te doen, maar omdat het nogal warm was, was dat niet ècht een optie.
Toen ik vanochtend fris en fruitig naar beneden ging wilde ik eerst de resterende 20 YTL, die ik gisteren niet bij me had, betalen. Maar volgens de man was het 30 YTL… omstandig uitgelegd dat we toch ècht 50 hadden afgesproken. Ik vond zelfs het papiertje waar hij dat op had geschreven in de wanorde van hetgeen daar receptie werd genoemd, maar de 5 die op dat papiertje stond moest ik volgens hem als een 6 lezen. Spullen gepakt en weggegaan. Ik had gisteren namelijk zelfs nog gevraagd ‘Elli?’, waarop hij ‘ja’ zei, nou, dan is het wat mij betreft 50 en geen 60. Opzouten. Ander hotel gevonden voor 20 YTL, kamer achteraf, met de fiets op de kamer, op de begane grond. Helemaal goed.
Naar de haven gegaan en daar een beetje rond gekeken. Naar het Atatürk Museum geweest en daarna een onbijtje genomen….
Vanmiddag naar Kadifekale, een voormalige vesting boven de stad, gelopen vanwaar je een prachtig uitzicht over Izmir hebt.
Vrijdag 12 september 2008, Selçuk
Na een redelijk, in het begin tenminste, vlakke rit in Selçuk aangekomen. Daar wat rond gereden en boodschappen gedaan en werd bij een verkeerslicht aangesproken door een man die wel onderdak had voor 37,50 YTL per nacht. Dat is dus ruim boven het budget. Omdat ik geen airco wil enzusenzo werd het uiteindelijk 20YTL per nacht, inclusief ontbijt. Mooi. Het hotel heet Canberra. www.canberrahotel.net
Het lijkt een rustige stad te zijn, maar dat kan al gauw, na Izmir. Efeze, hier vlak om de hoek, staat op het bankbiljet van 20YTL afgebeeld, geinig. Naar de Tourist info geweest en meteen maar naar het museum gegaan. Erg mooie spullen hebben ze daar! Echt de moeite waard.
Tsjonge, vlakbij Efeze, wie had nou ooit kunnen denken dat ik dáár nog een keer naar toe zou gaan en dan nog wel op de fiets!
Zaterdag 13 september 2008, Selçuk
Naar de St. John Basilica geweest. Deze is gebouwd op de plek waar de apostel begraven zou zijn. Daarna de Isabey Moskee bezocht. Erg mooi. Ten slotte nog naar de tempel van Artemis geweest, ooit eens 1 van de 7 wereldwonderen van de Oudheid, nu staat er nog 1 zuil en die is bij lange na niet origineel, dat wil zeggen en volgens mij dat de delen waaruit deze zuil nu is opgebouwd niet de oorspronkelijke zuil zullen hebben gevormd, maar ja, ik ben dan ook geen archeoloog..,
Wat wel irritant is hier, is dat bij nagenoeg alle ‘attracties’, er van die types naar je toe komen om je een munt aan te smeren die ze bij (kuch) opgravingen hebben gevonden en heel oud en vooral ook heel authentiek zijn. Ze zien er inderdaad ook wel oud uit. Ik heb met laten vertellen dat dit komt doordat deze munten zijn gevoerd, onder dwang, aan geiten en het resultaat ziet er dan wat gehavend uit….
Zondag 14 september 2008, Selçuk
Vandaag naar Efeze gelopen. Dat was nog een aardige wandeling. Eerst naar de grot van de 7 slapers en daarna dezelfde weg terug naar de ingang van Efeze. Het is ooit een behoorlijk indrukwekkende stad geweest; sterker nog het was ooit de hoofdstad van Asia-Minor. Moderne reclame voor een bordeel in een marmeren plavuis in Efeze. Er is in de zuil gekrast: Als je je voet in deze richting zet, zul je een meisje(rechts) vinden dat je hart(links) kan bekoren.
Maandag 15 september 2008, Antalya
Om 13.00 uur met de bus vertrokken. Paar stops en om 21.00 uur in Antalya. Voorwiel er weer in en stuur weer recht en gaan. Volgens de Lonely Planet is het vanaf de Otogar 4 km naar Kaleiçi, dat is het oude centrum van Antalya; vergeet het maar, het is gewoon 10 km, een kleine, maar toch. Nu in Anil Pansiyon. Ik was daar om precies 22.30 uur. Ik heb het wel een beetje gehad.. Morgen Antalya maar een beetje verkennen, Het was natuurlijk donker toen ik aankwam, maar volgens mij is het hier wel mooi!!
Dinsdag 16 september 2008, Antalya
Vanmorgen was ik nog moe van de busreis van gisteren. Ik vind fietsen minder vermoeiend. Vandaag aardig wat gefietst in Antalya; onder andere naar de haven geweest; lekker kneuterig. Zonsondergang bekeken; heel mooi, de bergen (Bey Dağlari) zijn max. 2800 meter hoog en zien er indrukwekkend uit, zo aan de andere kant van de Golf van Antalya.
Ik kwam in hier nog een paar Duitse mannen tegen die ik in Bergama in een guesthouse al eens had ontmoet. Ze waren nu op weg naar het vliegveld om naar Istanbul te vliegen en daarna door naar Duitsland. Leuk ze nog eens te zien.
Woensdag 17 september 2008, Antalya
Mıjn computertje ıs overleden, de harde schıjf zal de geest wel hebben gegeven. Daar baal ık van. Gekocht begın januarı van dıt jaar en volgens mıj heb ık er nog garantıe op....
‘s Avonds gegeten met een Turkse jongen dıe graag zıjn Engels wılde oefenen. Hıj heeft een wınkeltje met allerleı zoet gebak, dus dat werd het toetje, uıteraard met een paar glaasjes thee.
Donderdag 18 september 2008, Manavgat
Bıj het ontbıjt een Iraans stel ontmoet. Ik ben uıtgenodıgd bıj hen thuıs, vlakbıj Teheran, geweldıg!
Vandaag dus naar Manavgat gefıetst. Daar ben ık ın maart 1998 ook al eens geweest toen ık een week ın een resort verbleef. Ik zag een reclamebord van dat resort nog langs de weg staan.
Manavgat ıs wel heel erg gegroeıd ın de afgelopen 10 jaar....
Vrıjdag 19 september 2008, Alanya
Redelıjk vlakke rıt naar Alanya, maar met harde wınd, tegen deze keer. Tussen Anatalya en Alanya staat echt honderden resorts en hotels, de één nog groter dan de andere, echt ongelooflıjk, de kust van de Zwarte Zee ın Bulgarıje was erg, maar dıt ıs nog veel erger. Alanya ıs één groot toerıstenoord, je zıet zowat alleen maar toerısten. Er zıjn hıer ook Nederlandse kroegen en makelaars...
Trouwens, gısteren vlak voordat ık Alanya bınnen reed vıelen er nog een paar spetters regen. Later, ’s avonds, heeft het ook nog geonweerd en flınk geregend. Dat jullıe nıet denken dat ık hıer alleen maar mooı weer zıt te hebben ;-)
Vandaag een rustdag hıer, het blog updaten, maılen etc. Morgen rıchtıng Konya, naar het bınnenland van Turkıje.
Onderweg naar Bergama begon de Rohloff-naaf te lekken. In Bergama, na een welverdiende douche, contact opgenomen met Vittorio. In overleg met hen een paar dingen uitproberen.
Zaterdag 6 september 2008, Bergama
Wasje gedraaid, gelezen, mail zitten beantwoorden, mailtjes maken. Er is hier wifi en dat werkt goed. Verder rustig aan gedaan, want het lijf was moe.
Stilstaand heeft de naaf niet meer gelekt.
Zondag 7 september 2008, Bergama
Rond half negen er uit. Ontbeten en daarna richting Tourist Information. Was nog dicht. Museum was wel open en daar ben ik naar toe geweest. Was mooi. Veel beelden enzo uit opgravingen van de Akropolis en het Asklepion. Daarna naar het Asklepion geweest. Dat was erg mooi met het amphitheater enzo, prachtig.
De naaf lekt niet. Alle olie uit de naaf getrokken en er bleek nog iets van 15 ml in te zitten. Er zijn er dus ongeveer 10 verdwenen. Ik heb de olie aangevuld tot 25 en in de aankomende dagen scherp in de gaten houden of hij lekt.
Maandag 8 september 2008, Bergama
Na het ontbijt op de fiets gestapt en naar de Akropolis gereden, was wel wàt steil, maar met max. 14% en zonder bagage was dat goed te doen. Een dame bij het ontbijt deed nog de suggestie een Müze Kart aan te schaffen voor 20YTL. Dat heb ik geprobeerd, maar deze kortingskaart voor musea is alleen voor mensen met een Turks paspoort…
De Akropolis is schitterend mooi! Het ligt een paar honderd meter boven Bergama, dus je hebt er ook een prachtig uitzicht over de stad en de omgeving.
Ik vond de plek waar het immense altaar van Zeus heeft gestaan indrukwekkend. De delen ervan die nog intact waren zijn niet in Bergama maar in het Pergamummuseum in Berlijn te bezichtigen.
Je ziet er ook nog de zwarte ruïnes van de beroemde bibliotheek van Pergamum waar men het perkament uitgevonden heeft, omdat Egypte de invoer van papyri naar Pergamum had stilgelegd.
Ik kwam daar een Zwitsers paar tegen dat op de motor een wereldreis wil gaan doen van 5 of 6 jaar, Mark en Anita, www.bcprod.ch
Daarna nog even naar de politie geweest met de vraag over afloopdatum visum. Met handen en voeten kwamen we er uit en ook deze man kwam tot 22 -11-2008. Mooi!
Dinsdag 9 september 2008, Bergama
Mijn laatste dag hier. Na het ontbijt naar de Red Hall gegaan (Red Basilica). Een indrukwekkend gebouw. Men is druk met de restauratie ervan. Heel vroeger was dit gebouw gewijd aan de Egyptische god Serapis, maar in de tweede eeuw werd het omgebouwd tot een kerk. Hij werd de Rode Basiliek genoemd en gewijd aan de apostel Johannes. Nu is in één van de twee torens een moskee gevestigd.
Morgen richting Izmir, maar zien of dat in één keer gaat.
Woensdag 10 september 2008, Izmir
Ik ben toch in een keer naar Izmir, het oude Smyrna, gereden, een redelijk vlakke route, in eerst instantie vrij rustig, later drukker. 113 km gereden…
De naaf heeft geen olie meer gelekt, gelukkig!
Ik verblijf in Izmir in Otel Hikmet, men vroeg 30 per nacht; voor 2 nachten 50, zonder ontbijt, helaas.
Izmir is een enorme stad, met 2,5 miljoen inwoners.
Ben nog even naar de boulevard Atatürk geweest; daar heb je een leuk uitzicht over de haven. Voor de rest komt Izmir op mij over als een heel drukke stad, het heeft volgens de reisgidsen ook niet echt een (oud) centrum. Het hotel heet in oud Izmir te staan en is weinig bijzonder… (zowel het hotel als het oude centrum van Izmir ;-))
Turkije voetbalde tegen België, 1-1. Het was een oorverdovend lawaai op straat toen Turkije scoorde en een hoop geschreeuw toen een doelpunt werd afgekeurd wegens buitenspel.
Donderdag 11 september 2008, Izmir
Ik blij dat ik hier morgen weer weg ga. Izmir is een grote en vooral heel lawaaierige stad. De kamer waar ik sliep (daarover zometeen meer) lag aan de voorkant van het hotel en het ging in de straat tot half vier door met ouwenelen, schreeuwen, en niet te vergeten toeteren.
Een optie was natuurlijk om het raam dicht te doen, maar omdat het nogal warm was, was dat niet ècht een optie.
Toen ik vanochtend fris en fruitig naar beneden ging wilde ik eerst de resterende 20 YTL, die ik gisteren niet bij me had, betalen. Maar volgens de man was het 30 YTL… omstandig uitgelegd dat we toch ècht 50 hadden afgesproken. Ik vond zelfs het papiertje waar hij dat op had geschreven in de wanorde van hetgeen daar receptie werd genoemd, maar de 5 die op dat papiertje stond moest ik volgens hem als een 6 lezen. Spullen gepakt en weggegaan. Ik had gisteren namelijk zelfs nog gevraagd ‘Elli?’, waarop hij ‘ja’ zei, nou, dan is het wat mij betreft 50 en geen 60. Opzouten. Ander hotel gevonden voor 20 YTL, kamer achteraf, met de fiets op de kamer, op de begane grond. Helemaal goed.
Naar de haven gegaan en daar een beetje rond gekeken. Naar het Atatürk Museum geweest en daarna een onbijtje genomen….
Vanmiddag naar Kadifekale, een voormalige vesting boven de stad, gelopen vanwaar je een prachtig uitzicht over Izmir hebt.
Vrijdag 12 september 2008, Selçuk
Na een redelijk, in het begin tenminste, vlakke rit in Selçuk aangekomen. Daar wat rond gereden en boodschappen gedaan en werd bij een verkeerslicht aangesproken door een man die wel onderdak had voor 37,50 YTL per nacht. Dat is dus ruim boven het budget. Omdat ik geen airco wil enzusenzo werd het uiteindelijk 20YTL per nacht, inclusief ontbijt. Mooi. Het hotel heet Canberra. www.canberrahotel.net
Het lijkt een rustige stad te zijn, maar dat kan al gauw, na Izmir. Efeze, hier vlak om de hoek, staat op het bankbiljet van 20YTL afgebeeld, geinig. Naar de Tourist info geweest en meteen maar naar het museum gegaan. Erg mooie spullen hebben ze daar! Echt de moeite waard.
Tsjonge, vlakbij Efeze, wie had nou ooit kunnen denken dat ik dáár nog een keer naar toe zou gaan en dan nog wel op de fiets!
Zaterdag 13 september 2008, Selçuk
Naar de St. John Basilica geweest. Deze is gebouwd op de plek waar de apostel begraven zou zijn. Daarna de Isabey Moskee bezocht. Erg mooi. Ten slotte nog naar de tempel van Artemis geweest, ooit eens 1 van de 7 wereldwonderen van de Oudheid, nu staat er nog 1 zuil en die is bij lange na niet origineel, dat wil zeggen en volgens mij dat de delen waaruit deze zuil nu is opgebouwd niet de oorspronkelijke zuil zullen hebben gevormd, maar ja, ik ben dan ook geen archeoloog..,
Wat wel irritant is hier, is dat bij nagenoeg alle ‘attracties’, er van die types naar je toe komen om je een munt aan te smeren die ze bij (kuch) opgravingen hebben gevonden en heel oud en vooral ook heel authentiek zijn. Ze zien er inderdaad ook wel oud uit. Ik heb met laten vertellen dat dit komt doordat deze munten zijn gevoerd, onder dwang, aan geiten en het resultaat ziet er dan wat gehavend uit….
Zondag 14 september 2008, Selçuk
Vandaag naar Efeze gelopen. Dat was nog een aardige wandeling. Eerst naar de grot van de 7 slapers en daarna dezelfde weg terug naar de ingang van Efeze. Het is ooit een behoorlijk indrukwekkende stad geweest; sterker nog het was ooit de hoofdstad van Asia-Minor. Moderne reclame voor een bordeel in een marmeren plavuis in Efeze. Er is in de zuil gekrast: Als je je voet in deze richting zet, zul je een meisje(rechts) vinden dat je hart(links) kan bekoren.
Maandag 15 september 2008, Antalya
Om 13.00 uur met de bus vertrokken. Paar stops en om 21.00 uur in Antalya. Voorwiel er weer in en stuur weer recht en gaan. Volgens de Lonely Planet is het vanaf de Otogar 4 km naar Kaleiçi, dat is het oude centrum van Antalya; vergeet het maar, het is gewoon 10 km, een kleine, maar toch. Nu in Anil Pansiyon. Ik was daar om precies 22.30 uur. Ik heb het wel een beetje gehad.. Morgen Antalya maar een beetje verkennen, Het was natuurlijk donker toen ik aankwam, maar volgens mij is het hier wel mooi!!
Dinsdag 16 september 2008, Antalya
Vanmorgen was ik nog moe van de busreis van gisteren. Ik vind fietsen minder vermoeiend. Vandaag aardig wat gefietst in Antalya; onder andere naar de haven geweest; lekker kneuterig. Zonsondergang bekeken; heel mooi, de bergen (Bey Dağlari) zijn max. 2800 meter hoog en zien er indrukwekkend uit, zo aan de andere kant van de Golf van Antalya.
Ik kwam in hier nog een paar Duitse mannen tegen die ik in Bergama in een guesthouse al eens had ontmoet. Ze waren nu op weg naar het vliegveld om naar Istanbul te vliegen en daarna door naar Duitsland. Leuk ze nog eens te zien.
Woensdag 17 september 2008, Antalya
Mıjn computertje ıs overleden, de harde schıjf zal de geest wel hebben gegeven. Daar baal ık van. Gekocht begın januarı van dıt jaar en volgens mıj heb ık er nog garantıe op....
‘s Avonds gegeten met een Turkse jongen dıe graag zıjn Engels wılde oefenen. Hıj heeft een wınkeltje met allerleı zoet gebak, dus dat werd het toetje, uıteraard met een paar glaasjes thee.
Donderdag 18 september 2008, Manavgat
Bıj het ontbıjt een Iraans stel ontmoet. Ik ben uıtgenodıgd bıj hen thuıs, vlakbıj Teheran, geweldıg!
Vandaag dus naar Manavgat gefıetst. Daar ben ık ın maart 1998 ook al eens geweest toen ık een week ın een resort verbleef. Ik zag een reclamebord van dat resort nog langs de weg staan.
Manavgat ıs wel heel erg gegroeıd ın de afgelopen 10 jaar....
Vrıjdag 19 september 2008, Alanya
Redelıjk vlakke rıt naar Alanya, maar met harde wınd, tegen deze keer. Tussen Anatalya en Alanya staat echt honderden resorts en hotels, de één nog groter dan de andere, echt ongelooflıjk, de kust van de Zwarte Zee ın Bulgarıje was erg, maar dıt ıs nog veel erger. Alanya ıs één groot toerıstenoord, je zıet zowat alleen maar toerısten. Er zıjn hıer ook Nederlandse kroegen en makelaars...
Trouwens, gısteren vlak voordat ık Alanya bınnen reed vıelen er nog een paar spetters regen. Later, ’s avonds, heeft het ook nog geonweerd en flınk geregend. Dat jullıe nıet denken dat ık hıer alleen maar mooı weer zıt te hebben ;-)
Vandaag een rustdag hıer, het blog updaten, maılen etc. Morgen rıchtıng Konya, naar het bınnenland van Turkıje.
zaterdag 6 september 2008
Bergama
Op 22 augustus 2008 ben ik weer terug in Istanbul! De vlucht uit Nederland vertrekt 40 minuten later dan gepland. Rond half 6 op vliegveld Atatürk en met de metro en tram naar Sultanahmet. Om half 7 ben ik in het hotel waar ik door Bülent (www.yunusemrehotel.com) word begroet. M’n fiets staat er ook nog, op de plek waar ik hem achterliet.
De dag erna slaap ik uit en doe diverse dingen aan de fiets. In de dagen daaropvolgend zoek ik onder andere uit hoe ik het beste naar de overkant van de Zee van Marmara kan komen. Er blijkt een ferry naar toe te gaan. Verder lees ik heel veel en doe het rustig aan.
Ik breng een bezoek aan de Tourist Police in verband met het verlengen van mijn visum voor Turkije. Dat ging in op 20 juni en is geldig tot 20 september. Volgens de mannen bij de Tourist Police moet ik naar een adres in Emniyet. Dus naar Emniyet en daar word ik niet zo erg veel wijzer; op de verantwoordelijke afdeling is niemand die voldoende Engels spreekt om mijn vragen te beantwoorden... Voor het overige nog naar het museum voor Turkse en Islamitische kunst geweest en het Archeologisch museum en een –voorlopig- laatste bezoek gebracht aan de Blauwe Moskee.
Op donderdag 28 augustus 2008 Istanbul verlaten; het moest er een keer van komen. Op naar de haven, alle spullen weer van de fiets, want door de scanner…., ik was gelukkig erg op tijd. Boot vertrok exact om 14.00 uur en precies twee uur later stond ik weer op de kade maar dan in Bandırma. Nog gevraagd of er een camping is; volgens de geleerden zou er een in Erdek moeten zij, ongeveer 25 km verder. Nou waren die kilimeters het probleem niet, maar Erdek ligt eigenlijk net de verkeerde kant op, het eerste deel loopt wel gelijk met de weg richting Izmir, maar het tweede deel buigt teveel af. Dus overnacht ik in Bandırma.
De volgende dag begon het fietsen dus weer. Her en der een klimmetje, nooit ècht zwaar, hoewel ik voel dat mijn fietsconditie nog niet is wat het geweest is. Geen echt mooie route. Soms wel een mooi uitzicht op de Zee van Marmara. Goed weer, ongeveer 30 graden met redelijk veel bewolking, toch gesmeerd en soms petje op gedaan, omdat m’n haar nog kort is.
Op een gegeven moment lekke achterband. Spullen er van af en de eerste zichtcontrole levert meteen de dader op: een stukje glas dat toch door de buitenband is gedrongen; hoezo onplatbaar die Schwalbe Marathon XR??! Geplakt en weer verder gereden.
Na ongeveer 60 kilometer mocht wat mij betreft Biga er wel zijn, maar dat was er pas na 77.
Vanuit Çanakkale Troje bezocht, dat vond ik indrukwekkend. Niet zozeer de hopen stenen die er zijn, maar de geschiedenis die daar heeft gespeeld en al de mensen die er hebben gewoond, al vanaf 3000 jaar voor Christus. Er zijn overigens iets van 10 Trojes geweest, die elk zelf in nog weer meer bouwperiodes worden verdeeld. Het verhaal uit de Ilias speelde waarschijnlijk in Troje VI of VIIa, in ongeveer 1180 voor Christus.
En dan zijn er nog al die mooie dingen die zijn gevonden bij de opgravingen, die overigens tot op de dag vandaag doorgaan. Een hele hoop van die spullen zijn in het Archeologisch Museum in Istanbul, en ook in Çanakkale.
In Troje zelf ben je in een uur uitgekeken….
Humor: (met dank aan Wikipedia): “Niet alle historici zijn het eens met de plaatsing van Troje in Turkije. Andere plaatsen waar Troje door sommige historici geplaatst wordt zijn Engeland en Finland….”
Op 1 september begint hier Ramazan (Turks voor Ramadan…) en dat betekent dat de muezzin een extra oproep tot gebed doet en wel rond 5 uur ’s ochtends en dan om rond 6 uur weer, daar wordt je geheid wakker van.
Ook vanuit Çanakkale heb ik het schiereiland Gallipoli (nu Gelibolu genaamd) bezocht, aan de andere kant van de Dardanellen, weer even in Europa dus, waar in WW1 een half miljoen (!) mensen zijn omgekomen, Nieuw Zeelanders, Australiërs, Engelsen etc., en Turken die de Dardanellen verdedigden onder aanvoering van Mustafa Kemal, later Atatürk. Het is nu een Nationaal Park.
Ook nog bij de politie geweest in verband met mijn visum. De agent daar heeft mijn vraag voorgelegd, telefonisch, aan iemand van de Foreign Police en die vertelde dat, omdat ik op 22-08 het land weer binnen kwam dit weer een nieuwe periode van 3 maanden inluidt….; dat ik daarvoor dan niet weer opnieuw €10 moest betalen verbaast me dan toch een beetje.
Nou, het is in ieder geval goed nieuws. Ik ga dit in een volgende stad wel even checken, natuurlijk.
In mijn route naar Bergama zijn er 3 stops, inclusief Bergama zelf.
1. Ayvacik en wel in het Ayvacik Belediye Oteli (gemeente-hotel dus) kamer met 2 bedden, een tv en een … airco. Dat is een tijd geleden, maar het kreng gaat niet aan, anders ben ik morgen weer verkouden. Overigens is de kamer zonder ontbijt, dat heeft een fietser toch ook niet nodig ;-).
Tsjonge, jonge, jonge, het licht in de kamer van deze superdeluxe uitspanning (kuch) is een ronde tl. En die wil niet starten. Dat geflikker wordt je op een gegeven moment helemaal zat. In de douche zat een mooie heldere lamp en die dacht ik even te kunnen ruilen met het oranje exemplaar achter mij. Die heldere stopte er meteen mee. Geen licht meer in de douche dus. Het boordeellampje achter me, m’n hoofdlampje en de tv. Dat houdt niet over. Personeel is er niet; dat is om 17.00 afgenokt, dus zelf maar op zoek gegaan en ergens in een kast beneden zo’n ronde tl gevonden en die er in geprutst, de oude weer naar beneden en ik heb volop licht!
Je maakt wat mee.
2. Ören (nabij Burhaniye)
Het ging er naar toe wel wat op en neer. Naar Edremit Körfezi (Golf van Edremit) ging het hard naar beneden. Geweldig mooi; tranen in m’n ogen en niet alleen vanwege de snelheid. Halverwege de afdaling kon ik Kücükkuyu zien liggen, erg mooi. Het uitzicht dat zich daar ontrolde en dan ook nog eens uitzicht op Griekenland, in de verte namelijk Lesbos; ooit eens geweest en niet verwacht dat ik het op deze manier terug zou zien, zeg!
Van daar ging het nagenoeg vlak, heel veel hotels en pansyons, resorts en dergelijke. Wilde in eerste instantie naar Edremit, maar dat links laten liggen en langs de kust naar Ören gereden. Ik sta daar op een camping! Eindelijk weer eens. Het weer is geweldig, ik sta lekker in de schaduw, ik heb net lekker gegeten, wat wil je nog meer!?
Tent stond om half twee. Mooie tijd. Het werd net erg warm. Fiets stond een tijdje in de zon en toen wees de thermometer 41 graden aan….
3. Bergama
Het leek een dag van alleen maar klimmen te worden. Het eerste stuk, tot aan de afslag naar Bergama was vlak, met naar rechts soms nog uitzicht op Edremit Körfezi (Golf van Edremit). Vlak voor die afslag een ontbijtje genomen en dat was maar goed ook want daar kwam niet veel meer, qua restaurants en dergelijke. Vanaf hier leek het wel alleen maar omhoog te gaan. Ik ging weg op 20 meter en uiteindelijk was de hoogte 698 meter……. Het was vóór 9 uur al 30 graden en in de loop van de dag werd dat rond de 36. Bergama ligt op 104 meter.
Gelukkig zijn er onderweg regelmatig kranen, tevens monument voor iemand, waar ik het -hoognodige- water kan aanvullen.
Vanaf een kilometer of 7 voor Bergama een prachtig lange afdaling gehad. Dat is dan weer de beloning van al dat klimwerk ;-).
Ik ben blij te zijn aangekomen in Bergama, zusterstad van Alkmaar.
Ik verblijf er in Odyssey Guesthouse (www.odysseyguesthouse.com).
Abonneren op:
Posts (Atom)