Het vorige verslagje eindigde bij mijn aankomst in Bergama op 5 september.
Onderweg naar Bergama begon de Rohloff-naaf te lekken. In Bergama, na een welverdiende douche, contact opgenomen met Vittorio. In overleg met hen een paar dingen uitproberen.
Zaterdag 6 september 2008, Bergama
Wasje gedraaid, gelezen, mail zitten beantwoorden, mailtjes maken. Er is hier wifi en dat werkt goed. Verder rustig aan gedaan, want het lijf was moe.
Stilstaand heeft de naaf niet meer gelekt.
Zondag 7 september 2008, Bergama
Rond half negen er uit. Ontbeten en daarna richting Tourist Information. Was nog dicht. Museum was wel open en daar ben ik naar toe geweest. Was mooi. Veel beelden enzo uit opgravingen van de Akropolis en het Asklepion. Daarna naar het Asklepion geweest. Dat was erg mooi met het amphitheater enzo, prachtig.
De naaf lekt niet. Alle olie uit de naaf getrokken en er bleek nog iets van 15 ml in te zitten. Er zijn er dus ongeveer 10 verdwenen. Ik heb de olie aangevuld tot 25 en in de aankomende dagen scherp in de gaten houden of hij lekt.
Maandag 8 september 2008, Bergama
Na het ontbijt op de fiets gestapt en naar de Akropolis gereden, was wel wàt steil, maar met max. 14% en zonder bagage was dat goed te doen. Een dame bij het ontbijt deed nog de suggestie een Müze Kart aan te schaffen voor 20YTL. Dat heb ik geprobeerd, maar deze kortingskaart voor musea is alleen voor mensen met een Turks paspoort…
De Akropolis is schitterend mooi! Het ligt een paar honderd meter boven Bergama, dus je hebt er ook een prachtig uitzicht over de stad en de omgeving.
Ik vond de plek waar het immense altaar van Zeus heeft gestaan indrukwekkend. De delen ervan die nog intact waren zijn niet in Bergama maar in het Pergamummuseum in Berlijn te bezichtigen.
Je ziet er ook nog de zwarte ruïnes van de beroemde bibliotheek van Pergamum waar men het perkament uitgevonden heeft, omdat Egypte de invoer van papyri naar Pergamum had stilgelegd.
Ik kwam daar een Zwitsers paar tegen dat op de motor een wereldreis wil gaan doen van 5 of 6 jaar, Mark en Anita, www.bcprod.ch
Daarna nog even naar de politie geweest met de vraag over afloopdatum visum. Met handen en voeten kwamen we er uit en ook deze man kwam tot 22 -11-2008. Mooi!
Dinsdag 9 september 2008, Bergama
Mijn laatste dag hier. Na het ontbijt naar de Red Hall gegaan (Red Basilica). Een indrukwekkend gebouw. Men is druk met de restauratie ervan. Heel vroeger was dit gebouw gewijd aan de Egyptische god Serapis, maar in de tweede eeuw werd het omgebouwd tot een kerk. Hij werd de Rode Basiliek genoemd en gewijd aan de apostel Johannes. Nu is in één van de twee torens een moskee gevestigd.
Morgen richting Izmir, maar zien of dat in één keer gaat.
Woensdag 10 september 2008, Izmir
Ik ben toch in een keer naar Izmir, het oude Smyrna, gereden, een redelijk vlakke route, in eerst instantie vrij rustig, later drukker. 113 km gereden…
De naaf heeft geen olie meer gelekt, gelukkig!
Ik verblijf in Izmir in Otel Hikmet, men vroeg 30 per nacht; voor 2 nachten 50, zonder ontbijt, helaas.
Izmir is een enorme stad, met 2,5 miljoen inwoners.
Ben nog even naar de boulevard Atatürk geweest; daar heb je een leuk uitzicht over de haven. Voor de rest komt Izmir op mij over als een heel drukke stad, het heeft volgens de reisgidsen ook niet echt een (oud) centrum. Het hotel heet in oud Izmir te staan en is weinig bijzonder… (zowel het hotel als het oude centrum van Izmir ;-))
Turkije voetbalde tegen België, 1-1. Het was een oorverdovend lawaai op straat toen Turkije scoorde en een hoop geschreeuw toen een doelpunt werd afgekeurd wegens buitenspel.
Donderdag 11 september 2008, Izmir
Ik blij dat ik hier morgen weer weg ga. Izmir is een grote en vooral heel lawaaierige stad. De kamer waar ik sliep (daarover zometeen meer) lag aan de voorkant van het hotel en het ging in de straat tot half vier door met ouwenelen, schreeuwen, en niet te vergeten toeteren.
Een optie was natuurlijk om het raam dicht te doen, maar omdat het nogal warm was, was dat niet ècht een optie.
Toen ik vanochtend fris en fruitig naar beneden ging wilde ik eerst de resterende 20 YTL, die ik gisteren niet bij me had, betalen. Maar volgens de man was het 30 YTL… omstandig uitgelegd dat we toch ècht 50 hadden afgesproken. Ik vond zelfs het papiertje waar hij dat op had geschreven in de wanorde van hetgeen daar receptie werd genoemd, maar de 5 die op dat papiertje stond moest ik volgens hem als een 6 lezen. Spullen gepakt en weggegaan. Ik had gisteren namelijk zelfs nog gevraagd ‘Elli?’, waarop hij ‘ja’ zei, nou, dan is het wat mij betreft 50 en geen 60. Opzouten. Ander hotel gevonden voor 20 YTL, kamer achteraf, met de fiets op de kamer, op de begane grond. Helemaal goed.
Naar de haven gegaan en daar een beetje rond gekeken. Naar het Atatürk Museum geweest en daarna een onbijtje genomen….
Vanmiddag naar Kadifekale, een voormalige vesting boven de stad, gelopen vanwaar je een prachtig uitzicht over Izmir hebt.
Vrijdag 12 september 2008, Selçuk
Na een redelijk, in het begin tenminste, vlakke rit in Selçuk aangekomen. Daar wat rond gereden en boodschappen gedaan en werd bij een verkeerslicht aangesproken door een man die wel onderdak had voor 37,50 YTL per nacht. Dat is dus ruim boven het budget. Omdat ik geen airco wil enzusenzo werd het uiteindelijk 20YTL per nacht, inclusief ontbijt. Mooi. Het hotel heet Canberra. www.canberrahotel.net
Het lijkt een rustige stad te zijn, maar dat kan al gauw, na Izmir. Efeze, hier vlak om de hoek, staat op het bankbiljet van 20YTL afgebeeld, geinig. Naar de Tourist info geweest en meteen maar naar het museum gegaan. Erg mooie spullen hebben ze daar! Echt de moeite waard.
Tsjonge, vlakbij Efeze, wie had nou ooit kunnen denken dat ik dáár nog een keer naar toe zou gaan en dan nog wel op de fiets!
Zaterdag 13 september 2008, Selçuk
Naar de St. John Basilica geweest. Deze is gebouwd op de plek waar de apostel begraven zou zijn. Daarna de Isabey Moskee bezocht. Erg mooi. Ten slotte nog naar de tempel van Artemis geweest, ooit eens 1 van de 7 wereldwonderen van de Oudheid, nu staat er nog 1 zuil en die is bij lange na niet origineel, dat wil zeggen en volgens mij dat de delen waaruit deze zuil nu is opgebouwd niet de oorspronkelijke zuil zullen hebben gevormd, maar ja, ik ben dan ook geen archeoloog..,
Wat wel irritant is hier, is dat bij nagenoeg alle ‘attracties’, er van die types naar je toe komen om je een munt aan te smeren die ze bij (kuch) opgravingen hebben gevonden en heel oud en vooral ook heel authentiek zijn. Ze zien er inderdaad ook wel oud uit. Ik heb met laten vertellen dat dit komt doordat deze munten zijn gevoerd, onder dwang, aan geiten en het resultaat ziet er dan wat gehavend uit….
Zondag 14 september 2008, Selçuk
Vandaag naar Efeze gelopen. Dat was nog een aardige wandeling. Eerst naar de grot van de 7 slapers en daarna dezelfde weg terug naar de ingang van Efeze. Het is ooit een behoorlijk indrukwekkende stad geweest; sterker nog het was ooit de hoofdstad van Asia-Minor. Moderne reclame voor een bordeel in een marmeren plavuis in Efeze. Er is in de zuil gekrast: Als je je voet in deze richting zet, zul je een meisje(rechts) vinden dat je hart(links) kan bekoren.
Maandag 15 september 2008, Antalya
Om 13.00 uur met de bus vertrokken. Paar stops en om 21.00 uur in Antalya. Voorwiel er weer in en stuur weer recht en gaan. Volgens de Lonely Planet is het vanaf de Otogar 4 km naar Kaleiçi, dat is het oude centrum van Antalya; vergeet het maar, het is gewoon 10 km, een kleine, maar toch. Nu in Anil Pansiyon. Ik was daar om precies 22.30 uur. Ik heb het wel een beetje gehad.. Morgen Antalya maar een beetje verkennen, Het was natuurlijk donker toen ik aankwam, maar volgens mij is het hier wel mooi!!
Dinsdag 16 september 2008, Antalya
Vanmorgen was ik nog moe van de busreis van gisteren. Ik vind fietsen minder vermoeiend. Vandaag aardig wat gefietst in Antalya; onder andere naar de haven geweest; lekker kneuterig. Zonsondergang bekeken; heel mooi, de bergen (Bey Dağlari) zijn max. 2800 meter hoog en zien er indrukwekkend uit, zo aan de andere kant van de Golf van Antalya.
Ik kwam in hier nog een paar Duitse mannen tegen die ik in Bergama in een guesthouse al eens had ontmoet. Ze waren nu op weg naar het vliegveld om naar Istanbul te vliegen en daarna door naar Duitsland. Leuk ze nog eens te zien.
Woensdag 17 september 2008, Antalya
Mıjn computertje ıs overleden, de harde schıjf zal de geest wel hebben gegeven. Daar baal ık van. Gekocht begın januarı van dıt jaar en volgens mıj heb ık er nog garantıe op....
‘s Avonds gegeten met een Turkse jongen dıe graag zıjn Engels wılde oefenen. Hıj heeft een wınkeltje met allerleı zoet gebak, dus dat werd het toetje, uıteraard met een paar glaasjes thee.
Donderdag 18 september 2008, Manavgat
Bıj het ontbıjt een Iraans stel ontmoet. Ik ben uıtgenodıgd bıj hen thuıs, vlakbıj Teheran, geweldıg!
Vandaag dus naar Manavgat gefıetst. Daar ben ık ın maart 1998 ook al eens geweest toen ık een week ın een resort verbleef. Ik zag een reclamebord van dat resort nog langs de weg staan.
Manavgat ıs wel heel erg gegroeıd ın de afgelopen 10 jaar....
Vrıjdag 19 september 2008, Alanya
Redelıjk vlakke rıt naar Alanya, maar met harde wınd, tegen deze keer. Tussen Anatalya en Alanya staat echt honderden resorts en hotels, de één nog groter dan de andere, echt ongelooflıjk, de kust van de Zwarte Zee ın Bulgarıje was erg, maar dıt ıs nog veel erger. Alanya ıs één groot toerıstenoord, je zıet zowat alleen maar toerısten. Er zıjn hıer ook Nederlandse kroegen en makelaars...
Trouwens, gısteren vlak voordat ık Alanya bınnen reed vıelen er nog een paar spetters regen. Later, ’s avonds, heeft het ook nog geonweerd en flınk geregend. Dat jullıe nıet denken dat ık hıer alleen maar mooı weer zıt te hebben ;-)
Vandaag een rustdag hıer, het blog updaten, maılen etc. Morgen rıchtıng Konya, naar het bınnenland van Turkıje.
