Een aantal van jullie weet wellicht dat mijn moeder is geboren en getogen in Batavia, het huidige Jakarta. Nu ik daar toch was heb ik de gelegenheid aangepakt op zoek te gaan naar een aantal 'dingen' uit het verleden van mijn moeder. Die 'dingen' staan hieronder met een * aangeduid.
Voor het overige verwijs ik voor wat betreft onze, namelijk die van Liesbet en van mij, belevenissen op Java, kortheidshalve naar liesbetjava.blogspot.com
Op moment van schrijven ben ik in Ubud, Bali. Morgen ga ik met de bus naar de oostkust van Bali om daar overmorgen de ferry naar Lombok te nemen om op 5 september nog een dagje door te brengen met mijn twee zussen Hennie en Ineke, ik bedoel: nu kan het nog! Zij vertrekken namelijk op 6 september weer naar Nederland.
Over Ubud kan ik op dit moment kwijt dat het echt vreselijk toeristisch is en dat iets van om de twee meter iemand informeert of je een taxi nodig hebt of transport. Daar word ik doodmoe van en ik maak er dan ook een sport van hen voor te zijn en hen taxi en/of transport aan te bieden. Vaak ziet men daar de humor niet van in. Soms denkt men het aanbod van vervoer te moeten verluchtigen met de grafisch weergegeven stuurbeweging van een auto, dus alsof je met 2 handen een auto bestuurt, dat ziet er tamelijk bezopen uit. Ik kan het in ieder geval niet laten dit te 'beantwoorden' met de 1-handige editie van die beweging en wonder o wonder: daar ziet men dan weer wel de humor van in! En: nee, ik ga dit niet verder uitleggen!
* Huis van de familie Sikkes (de familienaam van mijn moeder): (oude naam adres: Palmenlaan 21) Jalan Suwiryo 21.
25 juli 2010 heen geweest, het is niet ver uit de buurt van het hotel waar ik logeer. Mooie straat, de Jalan Suwiryo en het heette indertijd niet voor niets de Palmenlaan. Ook nu wordt de straat nog geflankeerd door prachtige palmen. Nummer 21, waar mijn moeder met haar ouders heeft gewoond is een nieuwbouwhuis en lijkt in niets op het huis dat ik 'ken' van de foto's, jammer maar helaas, het is niet anders. Er tegenover staat een veel ouder huis, waarvan ik vermoed dat het er toen ook al wel stond. Ook daar een foto van gemaakt. Het is een buurt voor welgestelde mensen.
* Tjideng, het Jappenkamp waar mijn oma en moeder hebben gezeten:
http://members.iinet.net.au/~vanderkp/tjideng.html
Zie kaart van Tjideng (nu heet die wijk Cideng) op die site, rechts, bijna onderaan de pagina.
Laan Trivelli heet nu: Jalan Tanah Abang 2), Kamparweg heet nu: (hoe kan het ook anders...) Jalan Kampar..
Op 26 juli 2010 ben ik er heen gegaan, het was even zoeken, maar wel gevonden. Diverse foto's genomen in Jl. Kampar. In die straat heeft mijn moeder dus geïnterneerd gezeten in het kamp Cideng; een vreselijk bizarre gedacht om daar nu, na iets van 65 jaar rond te lopen en me te realiseren dat dit de plek is waar mijn moeder vrij lang gevangen heeft gezeten, waar ze momenten van geluk heeft gekend, ze heeft er mijn vader ontmoet. Ze heeft er geleefd, gewoond, is er blij geweest, verdrietig, ongelukkig... Ik vind het verschrikkelijk jammer dat ik dit niet meer met haar kan delen.
Op 30 augustus 2010 nog een keer heen gegaan, dit keer samen met Liesbet, het was haar laatste dag op Java. Van mijn nicht Idith had ik het huisnummer in de Kamparweg gekregen, namelijk nummer 24. Het huis blijkt (recentelijk) te zijn afgebroken. Veel foto's gemaakt. Het is een bouwput nu. Toen ik de foto's die ik op 26 juli 2010 had gemaakt nog eens bekeek bleek dat het huis er toen ook al niet meer stond...
Een heel rare gedachte dat mijn moeder en oma op die plek hebben 'gewoond'. Het moet ook op deze plek zijn geweest dat mijn vader de groeten van mijn tante Riek (die toen in Nederland verbleef) kwam overbrengen aan mijn oma en mijn moeder. Op deze plek is vermoedelijk ook de liefde van mijn ouders voor elkaar ontstaan en dus in zekere zin is dit de plek waar ik ook 'vandaan' kom.
Je kunt de oude kaart die staat op bovengenoemde website zo 'over' de huidige wijk Cideng leggen en je hebt een heel exact beeld waar de grenzen van het kamp liepen. Op de plek waar indertijd het kantoor van de kampcommandant ongeveer was staat nu een vestiging van de Rabobank, ik verzin het niet.
* Locatie van de school van mijn opa, hij was Hoofd van een school: Jalan Kernolong nummer onbekend; niet zover van de rivier af (volgens informatie van mijn oom Jan)
Op 26 juli 2010 ben ik naar die straat toe geweest, maar ik heb niets kunnen vinden wat een school zou kunnen zijn geweest, het is wel een heel levendig buurtje. Vlakbij de rivier staat aan de ene kant van de straat een moskee en aan de andere kant een christelijke kerk...
* Kerk waar de familie Sikkes altijd heen ging: Jalan Kwitang nummer 28. Op 26 juli 2010 heen geweest: is er nog steeds en ik kon er ook in, aantal foto's gemaakt; prachtig; daar hebben ze dus gezeten en kerkdiensten bijgewoond, een wonderbaarlijke gedachte.
* Mijn opa is op 50 jarige leeftijd overleden in Batavia en wel in een klooster dat Mater Dolerosa heette.
Over Mater Dolerosa:
http://www.japanseburgerkampen(...)Mater%20Dolorosa.htm
Op Woensdag 28 juli 2010 heen gegaan, Vanaf het station Gondangdi naar station Tebet, daar uitgestapt en naar Jatinegara Barat gelopen. Een wandeling van iets van 20 minuten. De straat waar het aan ligt is echt ongelooflijk druk. Het gebouw is makkelijk te herkennen. Ik had op internet uitgezocht dat het gebouw nu dienst deed als “The Good Shepherd convent” en een afbeelding van een herder stond dan ook boven de deur. Ik probeerde de voordeur, maar die bleek te zijn afgesloten. Iemand gebaarde dat we achterom konden lopen. Zo gezegd, zo gedaan. Achterom aangekomen: daar stonden heel veel mensen en het bleek een ingang van een school te zijn. Iemand met een security-uniform aan vroeg wat we kwamen doen en dat heb ik hem verteld, (iemand anders vertaalde, gelukkig). Vervolgens verdween hij het gebouw in en kwam na een paar minuten terug met een vrouw, als non gekleed, die zich voorstelde als zuster Afrida. Ze vroeg of we wilden rondgeleid worden, nou, graag, we hebben het hele gebouw van binnen gezien, in een klas zijn we begroet met een blokfluitconcert van de hele klas, geweldig was dat. We zijn voorgesteld aan veel mensen en kregen fruit en drinken. Een bizarre gedachte dat binnen de muren van dit gebouw mijn opa op 18 augustus 1945, een dag na het uitroepen van de onafhankelijkheid van Indonesië, is overleden, 50 jaar jong, ongelooflijk. Toen in dat klaslokaal die klas met kinderen voor ons blokfluit speelde realiseerde ik me dat hij zelfs mogelijk in dat lokaal zou kunnen zijn gestorven..... niet te bevatten. Het gebouw doet nu dienst als school, met iets van 1100 leerlingen en er is een kapel, er worden ook ongehuwde (aanstaande) moeders opgevangen, het is nog in vrijwel originele staat en ook de eerste-steen-gelegd-steen is er nog, in het Nederlands.
* Het graf van mijn opa Sikkes op het Ereveld Pandu te Bandung:
http://www.ogs.nl/srs_site/SDetail.asp?zt=sikkes&vl=J.&zn=s&pg=1&sl=139949&single=true
Op 1/8/2010 heen geweest: In Bandung met een angkot naar Jalan Pandu gegaan. Aan het eind van die straat is het Ereveld Pandu, het mag die naam ook hebben, het wordt echt prachtig onderhouden (door de Oorlogsgravenstichting). Met hulp van de beheerder vrij snel het graf van opa Sikkes gevonden. uiteindelijk iets van anderhalf uur op de begraafplaats geweest, het was goed daar te zijn en bijzonder er mijn opa te gedenken.
Het was de bedoeling om foto's te uploaden naar Picasa, maar de breedband-internetverbinding alhier is kennelijk zooooo smal dat dit niet gaat lukken, dat komt dus nog!
Ik wilde ook graag de in dit bericht genoemde websites/ links directwerkend laten zijn, maar ook dat is niet gelukt. Kopieren en plakken in je browser is dus het devies.
